Op initiatief van de historische verenigingen Noordwijkerhout Van Toen en Genootschap Oud de Zilck is een tweede oorlogsmonument bij het oude gemeentehuis van Noordwijkerhout geplaatst. Beide historische verenigingen beschikten al tijden over overzichten van personen welke onder diverse omstandigheden overleden zijn gedurende de oorlogsjaren.

Op het bestaande oorlogsmonument staan 10 personen die voldoen aan de beschrijving: “Oorlogsslachtoffers zijn burgers en militairen die in de strijd met de vijand of door hun handelingen of houding tegenover de vijand het leven hebben verloren. Ook mensen die tijdens de door de vijand opgelegde internering of vervolging overleden zijn, worden daartoe gerekend”.

De lijst van de historische verenigingen was echter langer dan voorgenoemd aantal van 10 personen. Er kwamen 9 personen op de lijst voor welke voldoen aan de beschrijving welke behoord bij “slachtoffers van oorlog”. Dit zijn personen die zijn omgekomen door oorlogsgeweld zoals een beschieting, bombardement, ontploffingen van explosief materiaal etc.

Mede op verzoek van familieleden hebben de historische verenigingen uitgezocht welke personen op dit nieuwe monument moeten komen. Een probleem hierbij was het aantal Bavo patiënten die door diverse omstandigheden overleden waren. Bavo patiënten stonden geregistreerd in het bevolkingsregister en waren dus Noordwijkerhouter.

Echter, er was een groot verschil in het aantal overleden personen die de Bavo hanteerde en het aantal dat voortkwam uit een dagboek van een van de verplegers welke de gehele tijd bij de patiënten betrokken was. Ook waren een groot aantal namen niet bekend. Op voorstel van een betrokken medewerker van de gemeente is gekozen voor een mooie algemene omschrijving voor de patiënten uit de Bavo.

Met de lijst van de slachtoffers van oorlog zijn de historische verenigingen naar de gemeente gegaan. In een vooroverleg was gebleken dat de gemeente dit initiatie ondersteunde. Er werden gelden vrijgemaakt zodat aan de firma Boot opdracht gegeven kon worden voor het maken van een eenvoudig monument voor de slachtoffers van oorlog welke 1 mei jl. is geplaatst.

Tijdens het onderzoek welke personen op de lijst moeten voorkomen kwam een persoon tevoorschijn welke overleden was door een ongeval, maar geïnterneerd was in een dwangarbeiderskamp in Wetzlar Duitsland. Hierdoor voldoet hij aan de omschrijving van oorlogsslachtoffer en dient dus op het oorlogsmonument toegevoegd te worden.

Op het monument was echter geen plaats voor extra persoon. Alleen tegen hoge kosten kon het monument aangepast worden. Door de gemeente is toen gekozen voor hetzelfde format als het nieuwe monument en dit in de vorm van een plaquette voor de oude tekst te monteren.

Beide monumenten zijn gereed voor de dodenherdenking a.s. 4 mei. De historische verenigingen hopen wel dat er op korte termijn onderhoud aan het bordes wordt gegeven. Het zicht op het bordes toont duidelijk aan dat het al jaren geen enkele vorm van onderhoud heeft gekregen.